Ο Πίνδαρος θεωρείται ότι είναι ο μεγαλύτερος λυρικός ποιητής της ελληνικής αρχαιότητας. Οι επίνικοί του, τα ποιητικά αυτά συνθέματα που έγραψε για Ολυμπιονίκες, για Πυθιονίκες, για Νεμεονίκες και για Ισθμιονίκες, είναι κείμενα που συνδέονται με περιστασιακούς νικητές πανελλήνιων αγώνων, αλλά με την ποιητική χάρη τους διατηρούν διαχρονικά την αξία τους.
Οι νεότεροι Ολυμπιακοί αγώνες, οι σύγχρονες Ολυμπιάδες, που άρχισαν το 1896 με τη διεξαγωγή τους στην Αθήνα, επικαιροποιούν το έργο του Πίνδαρου. Η ενήμερη διεθνής κοινότητα κάθε τετραετία θυμάται ότι ένας πολύ μεγάλος ποιητής αξιοποίησε το ταλέντο του, για να υμνήσει αθλητές που πρώτευσαν σε αθλητικούς αγώνες και υπηρέτησαν το ολυμπιακό ιδεώδες, που στην αρχαιότητα ήταν ταυτόσημο σ’ όλους τους πανελλήνιους αγώνες, στα Ολύμπια, στα Πύθια, στα Νεμέα και στα Ίσθμια, αφού η διεξαγωγή τους εξασφάλιζε με την “ιερή εκεχειρία”, μια ειρηνική περίοδο κάθε χρόνο.

-50%