Ο Γοργίας ο Λεοντίνος (Λεοντίνοι, Μεγάλη Ελλάδα, περ. 483 π.Χ. – Λάρισα, Θεσσαλία, περ. 375 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ρήτορας, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της τέχνης του και σύγχρονος του Πρωταγόρα και του Σωκράτη. Επηρεάστηκε σημαντικά από την σκέψη της Ελεατικής σχολής και ιδιαίτερα από την σκέψη του Εμπεδοκλή, με τον οποίο φέρεται να είχε σχέσεις. Ο Γοργίας έδειξε επίσης μια στενή συγγένεια με τον ελεατικό στοχασμό και ιδιαίτερα με τη σκέψη του Παρμενίδη και του Ζήνωνα, αν και από το αντιθετικό του ύφος δείχνει επίσης συγγένεια με το αντιθετικό ύφος των ηρακλείτειων κειμένων. Περιπλανώμενος, όπως οι περισσότεροι των σοφιστών, ο Γοργίας εμφανίζεται στην Αθήνα στην περίοδο κορύφωσης της δόξας του, όπου ασκεί σημαντική επίδραση στη διαμόρφωση της αττικής πεζογραφίας και ποίησης. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε στη Θεσσαλία,  όπου και πέθανε σε βαθύ γήρας σε πλήρη πνευματική διαύγεια.