Ο Γρηγόρης Νικηφ. Κοσσυβάκης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947, μαθήτευσε στο 7ο Γυμνάσιο Παγκρατίου, φοίτησε στην Νομική Σχολή Αθηνών και από το 1976 είναι μάχιμος Δικηγόρος Αθηνών, με ειδικότητα στο Εργατικό Δί­καιο.

Βιώνει το προνόμιο, από μεν τον πατέρα του να κατάγεται από Ηπειρώτες προγόνους που πρωτα­γωνίστησαν σε όλους τους απελευ­θερωτικούς και αντιστασιακούς αγώνες του Ελληνικού ‘Έθνους, ήδη πριν από το 1821 μέχρι και την Εθνική Αντίσταση 1942-1944, από δε την μητέρα του να κατά­γεται από Αιγαιοπελαγίτικες και Μικρασιατικές γενιές, με αντίστοι­χη αγωνιστική συμβολή και οδυ­νηρές εμπειρίες  προσφυγιάς, διωγ­μών, φυλακίσεων και, εξοριών.

Ό απόηχος των προγονικών του παραδειγμάτων, του επέβαλε την συμμετοχή του στο φοιτητικό κίνη­μα κατά της Χούντας των Συνταγ­ματαρχών, ή όποια, «εκτιμώντας» την αντιστασιακή του δράση, τον «φιλοξένησε» στο κολαστήριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ, τον συμπεριέλαβε στον κατάλογο με τους πλέον επικίνδυ­νους για το δικτατορικό καθεστώς «αναρχικούς» φοιτητές και του στέρησε επί 3ετία την λήψη του πτυχίο του.

Στην πορεία της ζωής του, ο πα­ρών συγγραφεύς, συνθέτοντας προ­γονικές και προσωπικές κοινωνικές εμπειρίες, επέλεξε ως Δικηγόρος να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων, προάγοντας με συνέ­πεια, μείζονος σημασίας δικαστικές εργασιακές διεκδικήσεις.

Παράλληλα, θεωρώντας καθή­κον την ανιδιοτελή συμμετοχή του στα κοινά, αποδέχθηκε τις τιμη­τικές προτάσεις του «Συνασπισμού της Αριστεράς» να είναι υποψήφι­ος Βουλευτής στην Άρτα κατά τις εθνικές εκλογές 1989, 1990, 1996 και στην Αθήνα το 2000. Άρθρα του, για καίρια πολιτι­κά και κοινωνικά ζητήματα, έχουν δημοσιευθεί κατ’ επανάληψη σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά των Αθηνών και της Επαρχίας.

Ήδη, εκτιμώντας ότι το μείζον ζήτημα των καιρών μας είναι ή αντιμετώπιση της δόλιας προσπά­θειας απόΕλληνοποίησης του Λαού μας και ιδιαίτερα της νεολαίας μας, προτάσσει την αναγκαιότητα της «επαναφορτίσεως» της εθνικής μας μνήμης με πολύτιμα («επιμελώς αποκρυπτόμενα»), ιστορικά γεγο­νότα και στοιχεία.