O Λάζαρος Πάντος σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. (1976 – 1979) και στην Royal Academy of Fine Arts (1979 – 1981) του Λονδίνου. Μαθήτευσε επίσης κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη (1985 – 1986). Εργάζεται στον τομέα των διακοσμητικών και εφαρμοσμένων τεχνών.  Έχει αξιοποιήσει κατά καιρούς μολύβι, κάρβουνο, μικτές τεχνικές, τεχνητές παλαιώσεις σε χαρτί, εγκαυστική σε καμβά και ξύλο, και λάδι. Με εξαίρεση ένα σύντομο χρονικό διάστημα αμέσως μετά τις σπουδές του, που ασχολήθηκε με τον φωτογραφικό ρεαλισμό ασκεί μία ζωγραφική που αρχικά φέρει ευδιάκριτες τις επιρροές του Τσαρούχη, και στην συνέχεια αντλεί, υφολογικά και θεματικά, στοιχεία από συγκεκριμένες περιόδους της ιστορίας της τέχνης. Από την αρχή της πορείας του ο Λάζαρος Πάντος άντλησε πρότυπα από τις αρχαιοελληνικές αξίες. Το εντονο ενδιαφέρον του για την αρχαιολογία, την αρχαία  ελληνική φιλοσοφία και την Αισθητική ικανοποιήθηκε προσωρινά με την ενασχόληση με τη συντήρηση έργων τέχνης της ελληνορωμαϊκής κληρονομιάς, αλλά εστράφη εντονότερα προς τα Φαγιούμ μέσω σχετικής εργασίας του στο Μουσείο του Καΐρου, όπου συνέγραψε και διδακτορικό για την ιστορία τους. Ενδιαμέσως είχε την ευτυχία να συναντήσει τον μεγάλο Έλληνα ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη. Η περίοδος κοντά στον μεγάλο δάσκαλο  ήταν πρωτεύουσας σημασίας, όχι μόνο λόγω της επιρροής που άσκησε ο Τσαρούχης στον Λάζαρο Πάντο, αλλά κυρίως επειδή αποτέλεσε μια γόνιμη περίοδο αφομοίωσης, σύνδεσης και μετάπλασης του γνωστικού υπόβαθρου που είχε αποκτηθεί όσο και των ερεθισμάτων που είχαν μείνει αναξιοποίητα μέχρι τότε. Ο ίδιος ο Λάζαρος Πάντος αποδίδει τη στροφή του στο πορτραίτο, μία από τις βασικές μορφές που υπηρέτησε η τέχνη του στην συνέχεια, αυτή του πορτραίτου. Ακολουθεί μία περίοδος πειραματισμού και έντονης ενασχόλησης με πολλά διαφορετικά είδη εικαστικών εφαρμογών: φωτογραφία, σκηνογραφία, διακόσμηση, κυρίως στην Αθήνα επί 12 χρόνια. Το 1992 ο Λάζαρος Πάντος επανακάμπτει οριστικά στην γενέτειρα του. Έχει αποφασίσει ότι η ζωγραφική είναι ο δρόμος που τον εκφράζει. “Αφομοίωσα τα κοιτάγματα και τις σπανιότητες που βρήκα στα μουσεία του κόσμου, πέρασα μεγάλο μέρος της ζωής μου ως παρατηρητής και μαθήτευσα στις κλασσικές ιδέες. Και είναι αυτές οι κλασσικές ιδέες και τα διδάγματα που άντλησα από τους μεγάλους δασκάλους της Τέχνης, από τις διαδρομές μου στα μουσεία του κόσμου, επιτρέποντας μια βαθιά πνευματική διείσδυση και την δοκιμασία των παλιών τρόπων πάνω σε νέα θέματα, προσεγγίσεων που καθόρισαν την τέχνη μου”.