GUSTAVE LE BON – Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ & Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ο Le Bon τονίζει ότι τα πλήθη είναι εξαιρετικά συναισθηματικές οντότητες. Τα συναισθήματα του πλήθους, σε σχέση με αυτά του
ατόμου, είναι ενισχυμένα και εξαπλώνονται γρήγορα, οδηγώντας σε ιδιαίτερα φορτισμένες ατμόσφαιρες όπου η λογική υποχωρεί έναντι του ενστίκτου και του πάθους. Όταν γίνονται μέρος ενός πλήθους, τα άτομα χάνουν το προσωπικό τους αίσθημα ευθύνης, καθοδηγούμενα αντ’ αυτού από τη συλλογική συνείδηση. Τα συλλογικά συναισθήματα μπορούν να οδηγήσουν σε απρόβλεπτα εκρηκτικές ενέργειες, όπως παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της επανάστασης.

Η χαρά, ο θυμός, ο φόβος και ο ενθουσιασμός μπορούν να κινητοποιήσουν τα άτομα να δράσουν με τρόπους που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν θα σκεφτόντουσαν ποτέ να πράξουν. Αυτή η συναισθηματική αστάθεια και εκρηκτικότητα αποδεικνύει τη σημασία της κατανόησης της ψυχολογίας του πλήθους πίσω από τη συμπεριφορά του.

Ο Le Bon ορίζει ως «ψυχή του πλήθους», ως ιδιαίτερο δηλαδή αντικείμενο μελέτης της ψυχολογίας του πλήθους, τη συλλογική ψυχολογική κατάσταση που προκύπτει όταν τα άτομα ενώνονται σε ένα πλήθος. Σε αυτή την κατάσταση, οι ατομικές ταυτότητες καθίστανται δευτερεύουσες σε σχέση με την ταυτότητα της ομάδας και οι αποφάσεις οδηγούνται από συναισθηματικές παρορμήσεις και όχι από ορθολογική σκέψη. Ο Le Bon υποστηρίζει ότι αυτή η μεταμόρφωση στηρίζει τη δυναμική των μαζικών κινημάτων και των επαναστάσεων, διαμορφώνοντας τελικά τις ιστορικές τροχιές των λαών.