ΟΜΗΡΟΣ: ΙΛΙΑΔΑ

Η ΙΛΙΑΔΑ και η ΟΔΥΣΣΕΙΑ είναι η αφετηρία του ελληνικού και του ευρωπαϊκού πνεύματος· είναι τα πιο παλιά λογοτεχνικά τεκμήρια, γενάρχες της ποιητικής λειτουργίας οε παγκόσμιο επίπεδο· είναι δύο πολύ παλιά ποιητικά κείμενα που διατηρούν αιώνια νεότητα· είναι κείμενα μεταφρασμένα σ’ όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου και διαβασμένα όσο λίγα βιβλία στον κόσμο. Στην έκδοσή τους σ’ αυτούς τους ογκώδεις τόμους περιέχονται εισαγωγικά για τον Όμηρο, ευρεία περίληψη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας αντίστοιχα, μετάφραση σε δεκαπεντασύλλαβους στίχους, σχόλια, ανάλυση και υλικό για διδακτική επεξεργασία κατά ραψωδίες, εργασία του συνεργάτη μας Θεοδώρου Γ. Μαυρόπουλου, και το αυθεντικό κείμενο των δύο επών.
Δύο είναι οι θεματικοί πυρήνες της Ιλιάδας. Ο πρώτος είναι αυτό που προβάλλεται στην αρχή του έπους, στο “προοίμιό” του: η “μήνις”, ο θυμός του Αχιλλέα εναντίον του Αγαμέμνονα, του αρχηγού της μυθικής εκστρατείας, ενός πανελλήνιου συνασπισμού, κατά της μικρασιατικής Τροίας με όλες τις οδυνηρές συνέπειες που αυτός προκαλεί. Ο δεύτερος είναι το θέμα της φιλίας του Αχιλλέα με τον Πάτροκλο, που θα κορυφωθεί με την εκδίκηση που θα πάρει ο πρώτος για τον φόνο του δεύτερου, σκοτώνοντας τον φονιά του, τον τρωαδίτη Έκτορα, τον πιο αξιόλογο απ’ όλους τους “ήρωες” αυτού του δεκάχρονου πολέμου.
Η έκδοσή μας έχει σταλεί στις βιβλιοθήκες όλων των γυμνασίων και λυκείων της χώρας, έχει εμπλουτίσει πολλές ιδιωτικές βιβλιοθήκες και τώρα, εμπλουτισμένη με το πρωτότυπο κείμενο, κάνει το τρίτο ταξίδι της στον ευρύ χώρο των βιβλιόφιλων μέσα και έξω από τις βαθμίδες της εκπαίδευσής μας έχοντας αποσπάσει θερμές αναγνωρίσει της ποιότητάς της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Ιλιάδα (Ἰλιάς) είναι ένα από τα ομηρικά έπη, μαζί με την Οδύσσεια και σώζεται ολόκληρη στις μέρες μας. Η σύνθεσή της, που κατά την παράδοση έγινε από τον Όμηρο, τοποθετείται στον 8ο αιώνα π.Χ. και βασίζεται στην παράδοση προφορικής σύνθεσης και απαγγελίας ηρωικών ποιημάτων που είχε αναπτυχθεί τους προηγούμενους αιώνες. Το ποίημα, που περιγράφει κάποια γεγονότα του δέκατου και τελευταίου χρόνου της πολιορκίας της Τροίας (Ιλίου) από τους Έλληνες (Αχαιοί ή Αργείοι ή Δαναοί στο έπος), είναι γραμμένο σε δακτυλικό (ή ηρωικό) εξάμετρο σε έντεχνη ποιητική γλώσσα και αποτελείται από 15.693 στίχους.