ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Στην παρούσα έκδοση συμπεριλάβαμε 643 ποιήματα του Γιώργου Σαραντάρη. Όσα είναι άτιτλα, τιτλοφορούνται με τον πρώτο τους στίχο Ο Γιώργος Σαραντάρης κατατάσσεται στους διανοούμενους της γενιάς του ΄30. Το έργο του είναι γραμμένο στη δεκαετία 1931 – 1940. Η ποίησή του βαθιά φιλοσοφημένη, έχει αδρά τα γνωρίσματα της ελληνικής γης και παράδοσης. Τα στοιχεία του έργου του – πεζό και ποιητικό – είναι η ευπρέπεια, η ευγένεια, ο ρομαντισμός και ο λυρισμός πάντα γύρω από έναν εξ αρχής δεδομένο ηθικοπλαστικό άξονα. Δανείζεται όλες τις λέξεις της καθημερινότητας για να τις μετουσιώσει και να τις δώσει μια άλλη διάσταση, τη διάσταση των δικών του νοημάτων. Ο Γιώργος Σαραντάρης γεννήθηκε το 1908 στην Κωνσταντινούπολη, μεταναστεύει με την οικογένειά του στην Μπολώνια της Ιταλίας, γύρω στα 1912. Τα πρώτα γράμματα – ελληνικά, ίσως και ιταλικά, του τα μαθαίνει η μητέρα του. Μεγαλώνοντας διαβάζει άπληστα φιλοσοφία και λογοτεχνία και φαίνεται ότι ζει κλεισμένος στον εαυτό του, χωρίς συντροφιές και φιλίες. Η σχέση του με τον κόσμο που ζει είναι ό,τι γράφει κι ό,τι στοχάζεται. Το ότι τέλειωσε τα Νομικά ήταν αποτέλεσμα της πίεσης που του ασκήθηκε από την οικογένειά του. Δεν άσκησε όμως ποτέ το επάγγελμα του δικηγόρου ούτε εργάστηκε ποτέ σε άλλη δουλειά. Το 1930 έγινε διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ματσεράτα της Ιταλίας και το 1931 ήρθε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και στη συνέχεια να μείνει στη χώρα. Είναι ευεπίφορος και καταδεκτικός σε όσους πρωτογράφουν ή σκέφτονται να γράψουν. Τους ενθαρρύνει και τους προτρέπει χωρίς να τους ζηλεύει και χωρίς να τους βλέπει αφ’ υψηλού. Με τον Οδυσσέα Ελύτη γνωρίζεται από πολύ νωρίς και αλληλογραφεί. Τον παρουσιάζει ο ίδιος στη λογοτεχνική συντροφιά του. Το ίδιο ενθάρρυνε με τις κριτικές του όπως τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη, τη Ζωή Καρέλλη και πολλούς άλλους. Δυστυχώς έζησε μόνο 33 χρόνια . Οι κακουχίες του Αλβανικού Μετώπου, όπου πολέμησε σαν απλός στρατιώτης, τον λύγισαν και τον οδήγησαν στο θάνατο τον Φεβρουάριο του 1941.