ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΚΑΚΟΗΘΕΙΑΣ

Πλούταρχος – Περί της Ηροδότου Κακοηθείας

Στο παρόν έργο παρατίθεται το αρχαίο κείμενο, η νεοελληνική απόδοση αυτού και ο
ιστορικός σχολιασμός του έργου του Πλουτάρχου «Περί τῆς Ἡροδότου κακοηθείας» (Ηθικά
854 E -874 C ), συμπεριλαμβανομένης Εισαγωγής και Συμπερασμάτων. Στα 43 συνολικά
κεφάλαια του Πλουτάρχειου έργου ερευνάται η κατηγορία του Πλουτάρχου πως ο Ηρόδοτος
είναι κακοήθης, δηλαδή πως σκόπιμα παραποίησε ο ιστορικός τα γεγονότα παρουσιάζοντας
ψεύδη, κακία και εμπάθεια προς ελληνικές πόλεις και σημαίνοντα πρόσωπα της Ιστορίας και
της Μυθολογίας. Αυτή η κατηγορία προς τον Ηρόδοτο εξετάζεται ξεχωριστά ανά παράδειγμα
που έχει θεματική αυτοτέλεια με βάση το περιγραφόμενο γεγονός στην αφήγηση του
βιογράφου έτσι ώστε, αφενός να γίνουν σαφή τα όρια του εκάστοτε ζητήματος, αφετέρου να
κριθεί η ορθότητα ή μη των επιχειρημάτων του Πλουτάρχου.

Το εν λόγω έργο του Πλουτάρχου δεν αποτέλεσε αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης
από τη σύγχρονη έρευνα και το παρόν πόνημα σκοπό έχει να καλύψει αυτό το ερευνητικό
κενό. Γι’ αυτό το σκοπό στον ιστορικό σχολιασμό του Πλουτάρχειου έργου αξιοποίηθηκαν
τα σημαντικότερα έργα των σύγχρονων μελετητών του 20 ου αιώνα έως τις ημέρες μας που
αναφέρονται στα παρατιθέμενα από τον Πλούταρχο ηροδότεια χωρία και διαφωτίζουν σε
μεγάλο βαθμό το βαθμό της αποδεικτικής ισχύος των κατηγοριών που αποδίδει ο
Πλούταρχος εναντίον του Ηροδότου.

Στο εισαγωγικό μέρος του έργου του Πλουτάρχου παρουσιάζονται τα ίχνη και
γνωρίσματα της κακοήθους διηγήσεως (κεφ. 1-10), ενώ στα συνολικά 25 παραδείγματα
κακοηθείας που αναγνωρίζονται στο κυρίως μέρος τα 12 σχετίζονται με τους βαρβάρους
(κεφ. 11-18) και τα 23 παραδείγματα κακοηθείας αφορούν Ελληνικά γεγονότα (κεφ. 19-43).
Σε κάθε κεφάλαιο στο εισαγωγικό μέρος, ή σε κάθε παράδειγμα στο κυρίως έργο
παρουσιάζεται η εξής σειρά πραγματεύσεως του εκάστοτε θέματος: τίτλος (του κεφαλαίου ή
του παραδείγματος), κείμενο και νεοελληνική απόδοση και, έπειτα, ιστορικός σχολιασμός.