Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟ ΧΡΕΟΣ

Το βιβλίο αυτό είναι μια προσωπική πολιτική κατάθεση, με όλα όσα μπορεί να σημαίνει ο χαρακτηρισμός αυτός, δηλ. προπάντων τον υποκειμενικό χαρακτήρα της. Ωστόσο δύσκολα νομίζω πως μπορεί να αμφισβητηθεί ότι ιδέες, καταστάσεις και συμπεριφορές κρίνονται σε αυτό με βάση εμπειρικά δεδομένα που έχουν επιλεγεί με δύο καθ’ όλα αντικειμενικά κριτήρια: την εθνική επιβίωση και τη σωστή λειτουργία της Δημοκρατίας. Τα εμπειρικά αυτά δεδομένα προέρχονται από τον ημερήσιο τύπο, αντιπολιτευόμενο ή συμπολιτευόμενο. Έλεγχος της ακρίβειάς τους δεν έγινε, ούτε ήταν δυνατόν να γίνει, εκείνο όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι η γνώση των προβλημάτων που προβάλλονται στην μία ή την άλλη μερίδα του Τύπου -γνώση απαραίτητη σε κάθε ενεργό πολίτη ο οποίος δεν θέλει (και δεν πρέπει) να “ενημερώνεται” μόνο από την Τηλεόραση. Σε αυτή την άλλη διαφορετική ενημέρωση αποβλέπει η παράθεση των στοιχείων που περιέχονται στους στατιστικούς πίνακες (από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία ή την Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε.), οι οποίοι έχουν δημοσιευθεί και σχολιασθεί ανάλογα με τις περιστάσεις στον ημερήσιο τύπο και αναδημοσιεύονται (κατά τομείς) στο βιβλίο.
Ένα σημαντικό μέρος του βιβλίου καταλαμβάνουν εξάλλου οι προερχόμενες επίσης από τον ημερήσιο τύπο γελοιογραφίες. Αυτό οφείλεται σε τρεις λόγους: ο πρώτος είναι ότι οι γελοιογραφίες, που δεν προσβάλλουν την πολιτική και ηθική δεοντολογία, αποτελούν ένα οπωσδήποτε διαφορετικό, αλλά αναγκαίο συμπλήρωμα της κριτικής· ο δεύτερος, ότι ως στοιχείο της πολιτικής αντιπαράθεσης που χαρακτηρίζει ανέκαθεν την πνευματική ελευθερία στην Δημοκρατία, αποτελούν σήμερα ένα, περιορισμένης ίσως εμβέλειας, αλλά σαφώς γνήσιο δημοκρατικό “αντίδοτο” κατά της “τυραννίας” της εικόνας, την οποία επιβάλλουν τα ΜΜΕ· και ο τρίτος, ότι οι γελοιογραφίες και του σύγχρονου ελληνικού τύπου μπορούν ως ένα ορισμένο βαθμό να θεωρηθούν ως δείγμα της συνέχειας του πολιτικού μας πολιτισμού, δηλ. της πνευματικής έκφρασης της σχέσης προς την Εξουσία, όπως αυτή η πνευματική έκφραση.